Y Harfi ile Başlayan Atasözleri

[Mc Zindan Ankara Style]

* Yabancı koyun kenara yatar.
* Yağına kıymayan, çöreğini yavan (yoz, kuru) yer.
* Yağmur tavına ekilen darıdan, kocasından sonra kalkan karıdan hayır gelmez.
* Yağmur yağsa kış değil mi? Kişi halini bilse hoş değil mi?
* Yağmurlu gün tavuk su içmez.
* Yakın (hayırlı) dost (komşu) hayırsız akrabadan (hısımdan) yeğdir (iyidir).
* Yalancı kim? İşittiğini söyleyen.
* Yalancının evi yanmış, kimse inanmamış.
* Yalancının mumu yatsıya kadar yanar.
* Yalancının şahidi şıracı olur.
* Yanlış hesap Bağdat'tan döner.
* Yanlız kalanı kurt yer.
* Yanlız öküz, çifte (boyunduruğa) koşulmaz.
* Yanlız taş duvar olmaz.
* Yanlızlık Allah'a mahsustur (yaraşır).
* Yapı taşı, yapıdan (yerde) kalmaz.
* Yaralı tavşana sıkı atılmaz.
* Yarası olan gocunur.
* Yardımcının yardımcısı olur.
* Yarım elma, gönül (hatır) alma.
* Yarım hekim candan eder, yarım hoca dinden eder.
* Yarına kalan davadan korkma.
* Yarınki kazdan, bugünkü tavuk yeğdir.
* Yaş kesen, baş keser.
* Yatan aslandan, gezen tilki yeğdir.
* Yatanın, yüreğine borcu var.
* Yattığı ahır sekisi, çağırdığı İstanbul türküsü.
* Yavaş (yumuşak) huylu atın çiftesi pek (yavuz) olur.
* Yavuz (yürük) at, yemini (yavuz it ününü) kendi artırır.
* Yavuz hırsız, ev sahibini bastırır.
* Yaza çıkardık danayı, beğenmez oldu anayı.
* Yazın başı pişenin, kışın aşı pişer.
* Yazın gölge hoş, kışın çuval boş.
* Yazın gölge kovan, kışın karın ovar.
* Yeğniği yel alır, ağır yerinde kalır.
* Yel gelen deliği kapamalı.
* Yel, kayadan ne koparır (aparır).
* Yemeyenin malını yerler (üstünede bir bardak su içerler).
* Yenecek aş, buğundan belli olur.
* Yeni testi suyu soğuk tutar.
* Yenilen pehlivan güreşe doymaz.
* Yerdeki yüze basılmaz (kimse basmaz).
* Yerin kulağı var.
* Yıl harmansız kalmaz.
* Yıl uğursuzun.
* Yılana yumuşak diye el sunma.
* Yılanı başı küçükken ezilmeli.
* Yılanın sevmediği ot, deliğinin ağzında biter.
* Yırtıcı (alıcı) kuşun ömrü az olur.
* Yiğidi öldür, hakkını yeme.
* Yiğidin malı meydandadır.
* Yiğidin sözü, demirin kertiği.
* Yiğit arkasından vurulmaz.
* Yiğit meydanda belli olur.
* Yiğit yarasına yiğit katlanır.
* Yiyen bilmez doğrayan bilir.
* Yoğurdum (ayranım) ekşidir diyen olmaz.
* Yoktan yonga çıkmaz.
* Yol bilen kervana katılmaz.
* Yol sormakla bulunur.
* Yol yürümekle, borç ödemekle tükenir.
* Yolcu yolunda gerek.
* Yoldan (yol ile) giden yorulmaz.
* Yoldan kal, yoldaştan kalma.
* Yolu sormak, kaybolmaktan iyidir.
* Yularsız ata binilmez.
* Yurdun otlusundan kutlusu yeğdir.
* Yuvarlanan taş yosun tutmaz.
* Yuvarlanan taş yosun tutmaz.
* Yuvayı dişi kuş yapar.
* Yuvayı yapan dişi kuştur.
* Yürük at yemini kendi arttırır.
* Yürük ata kamçı değmez.
* Yüz verme arsız olur, az verme hırsız olur.
* Yüz yüzden utanır.
* Yüzü güzel olanın huyu (da) güzeldir.